
Сітуація,
катарая праізашла в Тєрнапілє, бєзуслівна, піказала, чта хутарянє, катаріх в дєтствє мама нє любіла і катаріх, навєрнає, пістаянна дєржалі в уґлу на ґрєчкє, друґіґі і нє умєют в жізні дєлать, нє знают, как заявіть а сєбє. В сває врємя біл Гєрастрат. Мі і сєґідня єґі пімнім, пітаму чта ан сжєґ адна із Сємі чудєс свєта, на этіх нєафашістав лібя жє праста бяльніх людєй трудна назвать "ґєрастратамі", слішкам уж мєлкіє ані і для істаріі, і для украінства. На в абщєствє всє жє єсть адна бяльшая праблєма – эта рєальніє праявлєнія нєанацізма, ксєнафабіі, чєлівєканєнавістнічєства, катаріє успєшна піддєржіваются нашімі срєдствамі массівай інфармаціі, так назіваємімі дємікратічєскімі журналістамі і так назіваємімі "праэурапєйскімі нєалібєраламі". Эта ужє страшна. Страшна та, чта єслі сєґідня мі будєм мілчать пі этаму піваду (а такіх півадав ужє дастатачна – эта і запрєт віступать на раднам язікє, і унічтажєніє вівєсік на раднам язікє, эта і трєтіраваніє людєй за іх націанальнасть, цвєт кажі, пілітічєскіє убєждєнія), мі всє станєм жєртвамі тєррара ґруппкі піліумніх нєанацістав. Эта піпітка рєшєнія вапрасів, катарая сєґідня ужє рєальна вішла на пілітічєскую рєалізацію, каґда прі атсутствіі адєкватніх арґумєнтав бярьба вінасітся на уліцу і прєвращаєтся в кулачній бяй, мірдабяй лібя нападєніє на жєнщін, дєтєй, старікав. Эта всє мі ужє відєлі, всє ужє прахаділі в прашлім вєкє в фашістскай Гєрманіі.
Такім абразам, каґда сєґідня умніє ілі уважаєміє пілітікі, піліталіґі лібя журналісті ґіварят "зачєм, міл, капаться в прашлім, ана нас тянєт назад і мі нікаґда нє пілучім будущєґі!? Нєльзя ідті впєрєд, аґлядіваясь назад...", я этім ґіспідам міґу талька адна сказать – напрасна ві счітаєтє, чта піжар ґражданскай вайні нє затранєт вас і ваші сємьі. Он сіжжєт всєх, в пєрвую ачєрєдь, украінскає ґісударства, єґі нєзавісімість і, вазміжна, єврапєйскає будущєє.

Мі єврапєйская страна, мнаґінаціанальная страна, і наші артісті будут віступать на там язікє, на катарам ані счітают нєабхадімім – люді іх хатят слішать, а в атнашєніі нєанаціствующіх нєґідяєв нєабхадімі вазбуждать уґілівнає дєлі нє пі факту хуліґанства. Эта ужє вапрасі мєжнаціанальнай разні, – уґілівнає прєступлєніє на этнічєска-язікавай пічвє, за катарає нужна наказівать жєстачайшім абразам. У нас жє міліція пітаєтся піказать всє эта как прєступлєніє, імєющєє хуліґанскій підтєкст. Здєсь нєт хуліґанства – эта ачєрєдная піпітка взарвать абщєства мєжнаціанальнім канфліктам.
Паэтаму я как Нарадній дєпутат Украіні ужє направіл дєпутатскій запрас в Гєнпракуратуру с трєбяванієм вазбудіть уґілівнаґі дєлі пі статьє 161 Уґілівнаґі кадєкса Украіні за разжіґаніє мєжнаціанальнай вражді, уніжєніє чєсті і дастаінства ґраждан, сіпряжєнніє с прімєнєнієм насільствєнніх дєйствій, пратів нєанацістскай віхадкі этіх псєвдапатріатав. Вєдь напалі нє праста на ізвєстнєйшіх артістав, прінасящіх славу Украінє далєка за єє прєдєламі, на і на людєй пі іх этнічєскаму прізнаку, – талька за та, чта ані пєлі для сваєй публікі на раднам язікє.
Вадім Калєснічєнка, нарадній дєпутат Украйіні, Співґіліва Міжнараднаґі антіфашістськаґі франту, Галіва Міжфракційнаґі дєпутатськаґі аб`єднання на підтрімку кананічнайі праваславнайі цєркві